Profile Me: Being A Teacher
Lesson Plans
B-Slim Model
Bilash’s Success-based Language Instruction Model (B-SLIM)
Dr. Olenka Bilash (Olenka.Bilash@ualberta.ca)
We talk so much about self directed learning and have structured policies and proposed practices around the assumption that all learners are equally self-directed. BUT, practitioners know that not all learners are equally self-directed. In fact, teachers also know from experience that some learners need to be taught to be self-directed. By being based on success, B-SLIM incorporates enough scaffolding (structure and support) at each phase for learners who are less self sufficient to succeed while simultaneously providing opportunities and direction for the more self-directed student to push forward. For example, while a less self-directed student might need to follow a template several times before really ‘getting’ the structure of a form such as a brief event review (in order to be able to create one on his/her own as an OUTPUT assignment), a more self-directed learner may only need to hear or see the model once and be able to replicate and creatively alter it!
Theoretical Underpinnings
-
Cognitive Science (Piaget, Vygotsky, Gagne) (We organize knowledge of different types into schema through mental processes. As learners who are active participants we require scaffolded instructional material that utilizes demonstrations, illustrative examples and corrective feedback to maximize memory retention.)
-
Constructivism (Bruner) (We construct our own understanding of the world by generating our own rules and mental models to make sense of our experiences.)
-
Developmentalism (Ryle, Schwitzgebel) (We learn concepts and dispositions in a gradual way frequently passing through periods of being "in between" genuine understanding and failure to understand.)
Goals
-
to develop self directed learners
-
to ensure that every learner succeeds at each phase of the learning process by maximizing exposure to concepts through all learning styles/intelligences and encouraging intellectual/thinking growth in systematically developed steps
-
to help students develop all aspects of language by applying research findings from all areas of second language learning and acquisition (language awareness, pronunciation, vocabulary, grammar, situations- fluency-accuracy, culture and Culture, learning strategies, listening comprehension, speaking, writing, reading, forms, skills, content, motivation-attitude)
-
to ensure that learners can transfer what they have learned to new contexts
-
to learn language and to learn through language
-
to identify success in learning in concrete terms
Components/Phases
B-SLIM reflects how to think about sequencing and pacing activities for all students. In this day of heterogeneous multi-level classes teachers must oversee the learning of students with varying abilities, interests and learning styles during the same class time period. B-SLIM helps the teacher to plan, organize and implement activities for each learner. See Figure 1. B-SLIM has 5 parts:
Planning and Preparation
Comprehensible Input
Intake – “Getting it”
“Using it”
Output
Assessment
Evaluation
Because assessment occurs throughout the model the teacher is easily able to recognize where a student is ‘at’ – what the student has learned and what the next step(s) should be. For example, if the student is referring to class notes, blackboard or other mounted visual clues or a dictionary then the student is clearly still at the ‘getting it’ stage. Only when content is remembered can it be used in the ‘using it’ phase. Key points about each phase follow.
Dr.Olenka Bilase
B-SLIM Model Lesson Plan Example:
https://drive.google.com/open?id=0B1ky2-5It_2cdmZsdFRjajNaU00&authuser=0
PPP Model
The PPP Approach to Language Teaching
The "Three Ps" approach to Language Teaching is the most common modern methodology employed by professional schools around the world. It is a strong feature of the renowned CELTA certification and other TEFL qualifications offered especially in the United Kingdom.
While this approach is generally geared toward adult learners, most of the principles involved are also essential to lessons for children (click on the "Young Learners" link above for more information). It is very important to understand what "Presentation", "Practice" and "Production" really are, and how they work in combination to create effective communicative language learning.
Presentation is the beginning or introduction to learning language, and Production is the culmination of the learning process, where a learner has become a "user" of the language as opposed to a "student" of the language. Practice is the process that facilitates progress from the initial stage through to the final one.
To explain the process in brief, the beginning of a lesson involves the introduction of the new language in a conceptual way in combination with some kind of real (or at least "realistic feeling") situation. When this is understood, the students are provided with a linguistic "model" to apply to the concept they have recognized. With this "model" in mind, the students practice the new language by means of various "controlled" activities. After sufficient practice, the students move into some kind of "productive" activity, where a situation calls for the language to be used naturally without correction or control.
In general, for communicative language learning to be most effective, the three stages need to occur and they must flow easily from one stage to the next.
Presentation
This is the first (and perhaps most crucial) stage to the language learning process, as it usually has a profound influence on the stages that follow and governs whether those stages are effective or not.
Presentation involves the building of a situation requiring natural and logical use of the new language. When the "situation" is recognized and understood by the students, they will then start instinctively building aconceptual understanding of the meaning behind the new language, and why it will be
relevant and useful to them. When the situation surrounding the the new language and the conceptual meaning of it has been achieved, the new language should be introduced by means of a linguistic "model". It is this model that the students will go on to practice and hopefully achieve naturally without help during a productive activity.
For obvious reasons, it is naturally easier to "present" new language to ESL students (who are learning English as a Second Language in an English speaking environment) than it is to EFL (English as a Foreign Language) students, who hear little or no English outside of the classroom. EFL teachers in particular need to work hard to build "realistic" feeling situations requiring the new language. If the "situation" appears totally unreal or even farcical to the students, so too will the language they are learning.
An important aspect of introducing the situation requiring and concept underlying new language is to build them up using whatever English the students have already learned or have some access to. At lower levels, pictures and body language are typical ways of presenting new language. As students progress, dialogues and text can also be used.
There are a variety of ways in which new language items may be presented but most Presentations should have at least some of the following features: meaningful, memorable and realistic examples; logical connection; context; clear models; sufficient meaningful repetition; "staging" and "fixing"; briefness and recycling.
Practice
The Practice stage is the best known to teachers irrespective of their training or teaching objectives. However, it is a stage that is often "over-done" or used ineffectively, either because Presentation was poor (or lacking altogether) or it is not seen and used as a natural step toward Production. It is the important middle stage to communicative language teaching, but exactly that the "middle" stage.
It is important that practice activities are appropriate to the language being learned and the level and competence of the students. Essentially Practice is the testing procedure for accuracy, and the frequency procedure for familiarity with the language. It is also a remedial stage. A good way to summarize effective Practice is to see it as repetition leading to competence and accuracy in terms of
Phonology and Syntax.
Practice activities need to be clear and understandable - they should also be directed toward promoting a considerable degree of confidence in the students. In general, a carefully laid out practice activity that looks "attractive" to the eye will generate the students' motivation. They need to be challenged, but they should also feel that the activity is "within their reach".
Making a smooth transition from Presentation to Practice usually involves moving the students from the Individual Drill stage into Pair Work (chain pair-work, closed pair-work and open pair-work). Communicative practice then leads the way toward Production.
Production
The Production Stage is the most important stage of communicative language teaching. Successful Production is a clear indication that the language learners have made the transition from "students" of the key language to "users" of the language.
Generally Production involves creating a situation requiring the language that was introduced in the Presentation Stage. That situation should result in the students "producing" more personalized language. Production is highly dependent on the Practice Stage, because if students do not have confidence in the language then they will naturally be hesitant to independently "use" it.
One of the most important things to remember is that Production activities should not "tell" students what to say. Whereas in Practice the students had most or all of the information required, during Production they don't have the information and must think. Ideally it is challenging in that it is representative of "real life" situations.
Creating and engaging in "Productive" classroom activities can require a certain level of cognitive ability. Production activities for Young Learners in particular need to be carefully thought out and prepared (click here for more information relevant to Production in Young Learners).
Some good examples of effective Production activities include situational role-plays, debates, discussions, problem-solving, narratives, descriptions, quizzes and games.
Credit: http://www.loisdalphinis.co.uk/2013/10/ and http://www.teachingenglish.org.uk/knowledge-database/ppp
PPP Model Lesson Plan Examples
https://drive.google.com/open?id=0B1ky2-5It_2cR2lYSE1sSVhBYzQ&authuser=0
CBI Model
Content Based Instruction
Introduction
Content based instruction (CBI) is a teaching method that emphasizes learning about something rather than learning about language. Although CBI is not new, there has been an increased interest in it over the last ten years, particularly in the USA and Canada where it has proven very effective in ESL immersion programs. This interest has now spread to EFL classrooms around the world where teachers are discovering that their students like CBI and are excited to learn English this way.
What Types of Content Based Instruction Are There?
The Sheltered Model
Sheltered and adjunct CBI usually occurs at universities in English L1 contexts. The goal of teachers using sheltered and adjunct CBI is to enable their ESL students to study the same content material as regular English L1 students. Sheltered CBI is called "sheltered" because learners are given special assistance to help them understand regular classes. Two teachers can work together to give instruction in a specific subject. One of the teachers is a content specialist and the other an ESL specialist. They may teach the class together or the class time may be divided between the two of them. For example, the content specialist will give a short lecture and then the English teacher will check that the students have understood the important words by reviewing them later. This kind of team teaching requires teachers to work closely together to plan and evaluate classes. It has been used successfully at the bilingual University of Ottawa, where classes are taught in English and French, (Briton, 1989).
The Adjunct Model
Adjunct classes are usually taught by ESL teachers. The aim of these classes is to prepare students for "mainstream" classes where they will join English L1 learners. Adjunct classes may resemble EPA or ESP classes where emphasis is placed on acquiring specific target vocabulary; they may also feature study skills sessions to familiarize the students with listening, note taking and skimming and scanning texts. Some adjunct classes are taught during the summer months before regular college classes begin, while others run concurrently with regular lessons.
The Theme Based Model
Theme based CBI is usually found in EFL contexts. Theme based CBI can be taught by an EFL teacher or team taught with a content specialist. The teacher(s) can create a course of study designed to unlock and build on their own students' interests and the content can be chosen from an enormous number of diverse topics.
How Does Theme Based CBI Differ from Sheltered and Adjunct Models?
Theme based CBI is taught to students with TEFL scores usually in the range 350 to 500. These scores are lower than the TEFL 500 score which is often the minimum requirement for students who want to study at universities in English L1 contexts. Because of the lower proficiency level of these students, a standard "mainstream" course, such as "Introduction to Economics" will have to be redesigned if it is to be used in a theme based EFL class. For example, complicated concepts can be made easier to understand by using posters and charts, (Mercerize, 2000, p.108).
Syllabus Design for Theme Based CBI
Here is the syllabus for a theme based CBI psychology class that I team taught with a psychologist:
Unit 1 Introduction to psychology
Unit 2 Types of learning
Unit 3 Advertising and psychological techniques
Unit 4 Counseling
Unit 5 Psychological illnesses
Unit 6 Project work
Each unit took from two to three weeks to complete. The students had two classes per week and each class lasted for two and a half hours. The syllabus that we used is clearly different from a conventional Introduction to Psychology class. Our aim was to allow the students to explore various aspects of psychology rather than attempting to give them a thorough grounding in a subject which, we believed, would have been too difficult for them to understand at this stage. In fact one of the strengths of theme based CBI is its flexibility; teachers can create units with specific learner needs in mind. For example, Unit 3 began with some textbook readings followed by questions and written work. After this the students were given some advertisements to analyze and also brought in their own examples for use in group discussions. Finally, for a small group project, they designed their own advertisements and then presented their work to the other class members with a rationale for why they had chosen their product and who the target customers would be. Among the products they designed were a genetically engineered cake tree and a time vision camera.
Materials for Theme based CBI
There are textbooks that can be used for theme based CBI classes which usually contain a variety of readings followed by vocabulary and comprehension exercises. These can then be supplemented with additional information from the Internet, newspapers and other sources. However, another approach is to use specially constructed source books which contain collections of authentic materials or simplified versions. These can be about a particular theme such as drug use or care of the elderly, or about more general topics. It's possible to create some really interesting classroom materials as long as the need for comprehensibility is not forgotten.
Readability
The Flesch-Kincaid test is one method of measuring the readability of writing. Difficulty is assessed by analyzing sentence length and the number of syllables per word. Put simply, short sentences containing words with few syllables are considered to be the easiest to read. The Flesch-Kincaid test can also be used to assess the difficulty of texts for EFL students. For students with scores below TOEFL 500, Flesh - Cinched scores in the range 5.0- 8.0 are appropriate. (By way of comparison this paper has a Flesch-Kincaid rating of 11.1). However, far more detailed research needs to be done in the area of assessing student responses to the readability of adapted materials. For example, the Flesch-Kincaid test assumes that passive constructions are more difficult for students to understand than active ones; however my own preliminary investigations have shown that removing passive verbs and replacing them with active ones does not necessarily make the students feel that the text is any easier to read.
How Can Theme Based CBI Be Assessed?
A theme based CBI course should have both content and language goals.Student progress can then be assessed when classes are underway. Continuous assessment is effective. Daily quizzes can be used to check that content information is getting through to the students and that they are remembering important vocabulary. Longer tests may also be given at mid-term and at the end of the term.
Journals are also a useful diagnostic tool. Students can be given time at the end of each class to write a summary of the content of the lesson or to answer a specific question given by the teacher. Another useful exercise is to allow the students to write freely on any topic; teachers can then read their work and assess their progress indirectly.
Direct oral feedback during the classes can be useful as long as we are mindful of the proficiency level of the students; it's all too easy to forget how difficult it is to speak a foreign language in front of classmates.
Summary
CBI is an effective method of combining language and content learning. Theme based CBI works well in EFL contexts, and I believe its use will increase as teachers continue to design new syllabi in response to student needs and interests. As I said at the beginning, I believe that learner motivation increases when students are learning about something, rather than just studying language. Theme based CBI is particularly appealing in this respect because teachers can use almost any content materials that they feel their students will enjoy. What can be better than seeing our students create something and learn language at the same time?
Stephen Davies
Credit: http://iteslj.org/Articles/Davies-CBI.html
CBI Model Lesson Plan Examples
https://drive.google.com/open?id=0B1ky2-5It_2cVXpJel9qSlR2Wk0&authuser=0
CLIL Model
Content and Language Integrated Learning (CLIL)
What is CLIL?
CLIL aims to introduce students to new ideas and concepts in traditional curriculum subjects (often the humanities), using the foreign language as the medium of communication - in other words, to enhance the pupils' learning experience by exploiting the synergies between the two subjects. This is often particularly rewarding where there is a direct overlap between the foreign language and the content subject — eg Vichy France, Nazi Germany, the Spanish Civil War.
How does the CLIL approach benefit pupils?
Although it may take a while for pupils to acclimatise to the challenges of CLIL, once they are familiar with the new way of working, demonstrably increased motivation and focus make it possible (and likely) that they will progress at faster-than-usual rates in the content subject, providing that the principles of CLIL teaching are borne in mind during planning and delivery. CLIL aims to improve performance in both the content subject and the foreign language. Research indicates there should be no detrimental effects for the CLIL pupils (and often progress is demonstrably better).
Other advantages include:
- stronger links with the citizenship curriculum (particularly through the use of authentic materials, which offer an - alternative perspective on a variety of issues)
- increased student awareness of the value of transferable skills and
- knowledge
- greater pupil confidence.
What are the practical implications of introducing CLIL into the school curriculum?
The content subject should always be the primary focus of any materials used in the CLIL classroom. CLIL should not be used as an opportunity to use texts as glorified vocabulary lists, or to revise concepts already studied in the mother tongue. However, it is impossible to transfer existing content subject lesson plans across without modifying these to take into account pupils' ability in the target language, and therefore the planning process is vital. It is likely that, especially to begin with, lessons will need to be challenging cognitively, with comparatively light linguistic demands. Schools need to design materials to suit the needs of their learners, and to enable them to develop until they are working at high levels of cognitive and linguistic challenge.
What is the best approach to CLIL teaching?
The diversity of CLIL activity in UK schools is striking. It is not possible to generalise to any extent about the subjects chosen, the type of school pioneering such approaches, nor the ability of the learners chosen to participate. The predominant language of the projects is French, although a number of projects are operating in German or Spanish. It appears, then, that no approach to CLIL can be set in stone. One of the purposes of the Content and Language Integration Project is to compare the outcomes of different approaches in a variety of different schools.
What about staffing?
Although availability of CLIL-trained teachers is limited, preliminary research carried out by CILT indicates that schools have adopted a wide variety of different approaches to staffing, from non-native speaker linguists with no specialist content subject knowledge, to native speaker subject content specialists, and every possible permutation in between. CILT's evidence suggests that CLIL teaching is frequently delivered through a combination of solo and team-teaching, often supplemented by collaboration between departments in non-contact time.
How do schools tackle timetabling issues?
CILT research revealed a range of different approaches to timetabling CLIL, from isolated lessons over the school year and 'bilingual days', to modules and even occasionally a whole year's commitment. Many schools are starting to combine such work with class visits and/or partnerships with link schools abroad. Some schools choose to launch fast-track GCSE foreign language courses in Years 8, 9 and 10, after an initial diagnostic period. These run alongside lessons where the foreign language learning is integrated with another curriculum subject.
What about national accreditation for courses and modules taught in this way?
There is currently no formal accreditation for bilingual work in the UK. This in part explains the preponderance of KS3 initiatives in the case studies that CILT is monitoring.
Where can I learn more?
CLIL compendium
Developed with funding from the European Union, this site offers a comprehensive guide to different CLIL methodologies, and links to a number of European sites.
Euroclic
This network aims to actively promote exchanges of information, experience and materials between the different categories of players in the field of content and language integrated teaching as well as promoting their interests at a national and European level.
CLIL Axis
This project presents best practice examples of Team Teaching as a CLIL method in the world of professional education and work. The target groups are vocational educators who teach content through a foreign language, language teachers, and working life representatives who co-operate in the planning and implementation of educational programmes.
CLIL Quality Matrix
A web-based CLIL quality matrix, which shows core quality factors required for successful implementation of teaching and learning through a foreign language.
CLIL Model Lesson Plan Examples
https://drive.google.com/open?id=0B1ky2-5It_2caF9heTFIZXU5WDg&authuser=0
4 Skills Teaching
Listening Skill
Teaching Listening
Listening is the language modality that is used most frequently. It has been estimated that adults spend almost half their communication time listening, and students may receive as much as 90% of their in-school information through listening to instructors and to one another. Often, however, language learners do not recognize the level of effort that goes into developing listening ability.
Given the importance of listening in language learning and teaching, it is essential for language teachers to help their students become effective listeners. In the communicative approach to language teaching, this means modeling listening strategies and providing listening practice in authentic situations: those that learners are likely to encounter when they use the language outside the classroom.
Sample lesson plan listening skill
https://drive.google.com/open?id=0B1ky2-5It_2cSVFuTFQzMDI3Q3c&authuser=0
Speaking Skill
Teaching Speaking
Many language learners regard speaking ability as the measure of knowing a language. These learners define fluency as the ability to converse with others, much more than the ability to read, write, or comprehend oral language. They regard speaking as the most important skill they can acquire, and they assess their progress in terms of their accomplishments in spoken communication.
Language learners need to recognize that speaking involves three areas of knowledge:
Mechanics (pronunciation, grammar, and vocabulary): Using the right words in the right order with the correct pronunciation
Functions (transaction and interaction): Knowing when clarity of message is essential (transaction/information exchange) and when precise understanding is not required (interaction/relationship building)
Social and cultural rules and norms (turn-taking, rate of speech, length of pauses between speakers, relative roles of participants): Understanding how to take into account who is speaking to whom, in what circumstances, about what, and for what reason.
In the communicative model of language teaching, instructors help their students develop this body of knowledge by providing authentic practice that prepares students for real-life communication situations. They help their students develop the ability to produce grammatically correct, logically connected sentences that are appropriate to specific contexts, and to do so using acceptable (that is, comprehensible) pronunciation.
Sample Lesson Plan Speaking Skill
https://drive.google.com/open?id=0B1ky2-5It_2cbkxBYjk1UUJaTXc&authuser=0
Reading Skill
Teaching Reading Skill
การสอนทักษะอ่าน
การอ่านภาษาอังกฤษ มี 2 ลักษณะ คือ การอ่านออกเสียง (Reading aloud) และ การอ่านในใจ (Silent Reading ) การอ่านออกเสียงเป็นการอ่านเพื่อฝึกความถูกต้อง (Accuracy) และความคล่องแคล่ว (Fluency) ในการออกเสียง ส่วนการอ่านในใจเป็นการอ่านเพื่อรับรู้และทำความเข้าใจในสิ่งที่อ่านซึ่งเป็นการอ่านอย่างมีจุดมุ่งหมาย เช่นเดียวกับการฟัง ต่าง กันที่ การฟังใช้การรับรู้จากเสียงที่ได้ยิน ในขณะที่การอ่านจะใช้การรับรู้จากตัวอักษรที่ผ่านสายตา ทักษะการอ่านภาษาอังกฤษเป็นทักษะที่สามารถฝึกฝนให้ผู้เรียนเกิดความชำนาญและ มีความสามารถเพิ่มพูนขึ้นได้ ด้วยเทคนิควิธีการโดยเฉพาะ ครูผู้สอนจึงควรมีความรู้และเทคนิคในการสอนทักษะการอ่านให้แก่ผู้เรียนอย่างไรเพื่อให้การอ่านแต่ละลักษณะประสบผลสำเร็จ
1. เทคนิควิธีปฏิบัติ
1.1 การอ่านออกเสียง การฝึกให้ผู้เรียนอ่านออกเสียงได้อย่าง ถูกต้อง และคล่องแคล่ว ควรฝึกฝนไปตามลำดับ โดยใช้เทคนิควิธีการ ดังนี้
(1) Basic Steps of Teaching (BST) มีเทคนิคขั้นตอนการฝึกต่อเนื่องกันไปดังนี้
- ครูอ่านข้อความทั้งหมด 1 ครั้ง / นักเรียนฟัง
- ครูอ่านทีละประโยค / นักเรียนทั้งหมดอ่านตาม
- ครูอ่านทีละประโยค / นักเรียนอ่านตามทีละคน ( อาจข้ามขั้นตอนนี้ได้ ถ้านักเรียนส่วนใหญ่อ่านได้ดีแล้ว)
- นักเรียนอ่านคนละประโยค ให้ต่อเนื่องกันไปจนจบข้อความทั้งหมด
- นักเรียนฝึกอ่านเอง
- สุ่มนักเรียนอ่าน
(2) Reading for Fluency ( Chain Reading) คือ เทคนิคการฝึกให้นักเรียนอ่านประโยคคนละประโยคอย่างต่อเนื่องกันไป เสมือนคนอ่านคนเดียวกัน โดยครูสุ่มเรียกผู้เรียนจากหมายเลขลูกโซ่ เช่น ครูเรียกChain-number One นักเรียนที่มีหมายเลขลงท้ายด้วย 1,11,21,31,41,51 จะเป็นผู้อ่านข้อความคนละประโยคต่อเนื่องกันไป หากสะดุดหรือติดขัดที่ผู้เรียนคนใด ถือว่าโซ่ขาด ต้องเริ่มต้นที่คนแรกใหม่ หรือ เปลี่ยนChain-number ใหม่
(3) Reading and Look up คือ เทคนิคการฝึกให้นักเรียนแต่ละคน อ่านข้อความโดยใช้วิธี อ่านแล้วจำประโยคแล้วเงยหน้าขึ้นพูดประโยคนั้นๆ อย่างรวดเร็ว คล้ายวิธีอ่านแบบนักข่าว
(4) Speed Reading คือ เทคนิคการฝึกให้นักเรียนแต่ละคน อ่านข้อความโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ การอ่านแบบนี้ อาจไม่คำนึงถึงความถูกต้องทุกตัวอักษร แต่ต้องอ่านโดยไม่ข้ามคำ เป็นการฝึกธรรมชาติในการอ่านเพื่อความคล่องแคล่ว (Fluency) และเป็นการหลีกเลี่ยงการอ่านแบบสะกดทีละคำ
(5) Reading for Accuracy คือ การฝึกอ่านที่มุ่งเน้นความถูกต้องชัดเจนในการออกเสียง ทั้ง stress / intonation / cluster / final sounds ให้ตรงตามหลักเกณฑ์ของการออกเสียง (Pronunciation) โดยอาจนำเทคนิค Speed Reading มาใช้ในการฝึก และเพิ่มความถูกต้องชัดเจนในการออกเสียงสิ่งที่ต้องการ จะเป็นผลให้ผู้เรียนมีความสามารถในการอ่านได้อย่างถูกต้อง (Accuracy) และ คล่องแคล่ว (Fluency) ควบคู่กันไป
1.2 การอ่านในใจ ขั้นตอนการสอนทักษะการอ่าน มีลักษณะเช่นเดียวกับขั้นตอนการสอนทักษะการฟัง โดยแบ่งเป็น 3 กิจกรรม คือ กิจกรรมนำเข้าสู่การอ่าน ( Pre-Reading) กิจกรรมระหว่างการอ่าน หรือ ขณะที่สอนอ่าน (While-Reading) กิจกรรมหลังการอ่าน (Post-Reading) แต่ละกิจกรรมอาจใช้เทคนิค ดังนี้
1) กิจกรรมนำเข้าสู่การอ่าน ( Pre-Reading) การ ที่ผู้เรียนจะอ่านสารได้อย่างเข้าใจ ควรต้องมีข้อมูลบางส่วนเกี่ยวกับสารที่จะได้อ่าน โดยครูผู้สอนอาจใช้กิจกรรมนำให้ผู้เรียนได้มีข้อมูลบางส่วนเพื่อช่วยสร้าง ความเข้าใจในบริบท ก่อนเริ่มต้นอ่านสารที่กำหนดให้ โดยทั่วไป มี 2 ขั้นตอน คือ
- ขั้น Personalization เป็น ขั้นสนทนา โต้ตอบ ระหว่างครู กับผู้เรียน หรือ ระหว่างผู้เรียนกับผู้เรียน เพื่อทบทวนความรู้เดิมและเตรียมรับความรู้ใหม่จากการอ่าน
- ขั้น Predicting เป็น ขั้นที่ให้ผู้เรียนคาดเดาเกี่ยวกับเรื่องที่จะอ่าน โดยอาจใช้รูปภาพ แผนภูมิ หัวเรื่อง ฯลฯ ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องที่จะได้อ่าน แล้วนำสนทนา หรือ อภิปราย หรือ หาคำตอบเกี่ยวกับภาพนั้น ๆ หรือ อาจฝึกกิจกรรมที่เกี่ยวกับคำศัพท์ เช่น ขีดเส้นใต้ หรือวงกลมล้อมรอบคำศัพท์ในสารที่อ่าน หรือ อ่านคำถามเกี่ยวกับเรื่องที่จะได้อ่าน เพื่อให้ผู้เรียนได้ทราบแนวทางว่าจะได้อ่านสารเกี่ยวกับเรื่องใด เป็นการเตรียมตัวล่วงหน้าเกี่ยวกับข้อมูลประกอบการอ่าน และค้นหาคำตอบที่จะได้จากการอ่านสารนั้นๆ หรือ ทบทวนคำศัพท์จากความรู้เดิมที่มีอยู่ ซึ่งจะปรากฏในสารที่จะได้อ่าน โดยอาจใช้วิธีบอกความหมาย หรือทำแบบฝึกหัดเติมคำ ฯลฯ
2) กิจกรรมระหว่างการอ่าน หรือ กิจกรรมขณะที่สอนอ่าน (While-Reading) เป็นกิจกรรมที่ให้ผู้เรียนได้ฝึกปฏิบัติในขณะที่อ่านสารนั้น กิจกรรมนี้มิใช่การทดสอบการอ่าน แต่เป็นการ “ฝึกทักษะการอ่านเพื่อความเข้าใจ” กิจกรรมระหว่างการอ่านนี้ ควรหลีกเลี่ยงการจัดกิจกรรมที่มุ่งเน้นให้ผู้เรียนได้ปฏิบัติทักษะอื่นๆ เช่น การฟัง หรือ การเขียน อาจจัดกิจกรรมให้พูดโต้ตอบได้บ้างเล็กน้อย เนื่องจากจะเป็นการเบี่ยงเบนทักษะที่ต้องการฝึกไปสู่ทักษะอื่นโดยมิได้เจตนา กิจกรรมที่จัดให้ในขณะฝึกอ่าน ควรเป็นประเภทต่อไปนี้
- Matching คือ อ่านแล้วจับคู่คำศัพท์ กับ คำจำกัดความ หรือ จับคู่ประโยค เนื้อเรื่องกับภาพ แผนภูมิ
- Ordering คือ อ่านแล้วเรียงภาพ แผนภูมิ ตามเนื้อเรื่องที่อ่าน หรือ เรียงประโยค (Sentences) ตามลำดับเรื่อง หรือเรียงเนื้อหาแต่ละตอน (Paragraph) ตามลำดับของเนื้อเรื่อง
- Completing คือ อ่านแล้วเติมคำ สำนวน ประโยค ข้อความ ลงในภาพ แผนภูมิ ตาราง ฯลฯ ตามเรื่องที่อ่าน
Sample Lesson Plan Reading Skill
https://drive.google.com/open?id=0B1ky2-5It_2cZFM3TnZzVTd6RHc&authuser=0
Writing Skill
Teaching Writing Skill
การสอนทักษะเขียนภาษาอังกฤษ
การเขียน คือ การสื่อสารให้ผู้อื่นได้รับรู้ด้วยข้อความเป็นลายลักษณ์อักษร มีจุดมุ่งหมายเพื่อถ่ายทอดความคิดของผู้ส่งสารคือผู้เขียนไปสู่ผู้รับสารคือ ผู้อ่าน กระบวนการสอนทักษะการเขียน ยังจำเป็นต้องเริ่มต้นจากการสร้างระบบในการเขียน จากความถูกต้องแบบควบคุมได้ (Controlled Writing) ไปสู่การเขียนแบบควบคุมน้อยลง (Less Controlled Writing)อันจะนำไปสู่การเขียนแบบอิสระ ( Free Writing) ได้ในที่สุด ครูผู้สอนควรมีความรู้และความสามารถในการจัดการเรียนรู้เพื่อฝึกทักษะการ เขียนให้แก่ผู้เรียนได้อย่างไร ผู้เรียนจึงจะมีทักษะการเขียนภาษาอังกฤษที่มีประสิทธิภาพสูงสุด
เทคนิคการสอนทักษะการเขียนภาษาอังกฤษ ( Writing Skill)
การเขียน คือ การสื่อสารให้ผู้อื่นได้รับรู้ด้วยข้อความเป็นลายลักษณ์อักษร มีจุดมุ่งหมายเพื่อถ่ายทอดความคิดของผู้ส่งสารคือผู้เขียนไปสู่ผู้รับสารคือ ผู้อ่าน มากกว่าการมุ่งเน้นในเรื่องของการใช้คำและหลักไวยากรณ์ หรือ อาจกล่าวอีกนัยหนึ่งว่า การเขียนเป็นการสื่อสารที่มุ่งเน้นความคล่องแคล่ว(Fluency) ในการสื่อความหมาย มากกว่าความถูกต้องของการใช้ภาษา ( Accuracy) อย่างไรก็ตาม กระบวนการสอนทักษะการเขียน ยังจำเป็นต้องเริ่มต้นจากการสร้างระบบในการเขียน จากความถูกต้องแบบควบคุมได้(Controlled Writing) ไปสู่การเขียนแบบควบคุมน้อยลง (Less Controlled Writing) อันจะนำไปสู่การเขียนแบบอิสระ ( Free Writing)ได้ในที่สุด
การฝึก ทักษะการเขียนสำหรับผู้เรียนระดับต้น สิ่งที่ผู้สอนต้องคำนึงถึงให้มากที่สุด คือ ต้องให้ผู้เรียนมีข้อมูลเกี่ยวกับ คำศัพท์ ( Vocabulary)กระสวนไวยากรณ์ ( Grammar Pattern) และเนื้อหา ( Content) อย่างเพียงพอที่จะเป็นแนวทางให้ผู้เรียนสามารถคิดและเขียนได้ ซึ่งการสอนทักษะการเขียนในระดับนี้ อาจมิใช่การสอนเขียนเพื่อสื่อสารเต็มรูปแบบ แต่จะเป็นการฝึกทักษะการเขียนอย่างเป็นระบบที่ถูกต้อง อันเป็นรากฐานสำคัญในการเขียนเพื่อการสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพในระดับ สูงได้ต่อไป ครูผู้สอนควรมีความรู้และความสามารถในการจัดการเรียนรู้เพื่อฝึกทักษะการ เขียนให้แก่ผู้เรียนได้อย่างไร ผู้เรียนจึงจะมีทักษะการเขียนภาษาอังกฤษที่มีประสิทธิภาพสูงสุด
1. เทคนิควิธีปฎิบัติ
การฝึกทักษะการเขียน มี 3 แนวทาง คือ
1.1 การเขียนแบบควบคุม (Controlled Writing) เป็นแบบฝึกการเขียนที่มุ่งเน้นในเรื่องความถูกต้องของรูปแบบ เช่น การเปลี่ยนรูปทางไวยากรณ์ คำศัพท์ในประโยค โดยครูจะเป็นผู้กำหนดส่วนที่เปลี่ยนแปลงให้ผู้เรียน ผู้เรียนจะถูกจำกัดในด้านความคิดอิสระ สร้างสรรค์ ข้อดีของการเขียนแบบควบคุมนี้ คือ การป้องกันมิให้ผู้เรียนเขียนผิดตั้งแต่เริ่มต้น กิจกรรมที่นำมาใช้ในการฝึกเขียน เช่น
Copying , เป็นการฝึกเขียนโดยการคัดลอกคำ ประโยค หรือ ข้อความที่กำหนดให้ ในขณะที่เขียนคัดลอก ผู้เรียนจะเกิดการเรียนรู้การสะกดคำ การประกอบคำเข้าเป็นรูปประโยค และอาจเป็นการฝึกอ่านในใจไปพร้อมกัน
Gap Filing เป็นการฝึกเขียนโดยเลือกคำที่กำหนดให้ มาเขียนเติมลงในช่องว่างของประโยค ผู้เรียนจะได้ฝึกการใช้คำชนิดต่างๆ (Part of Speech) ทั้งด้านความหมาย และด้านไวยากรณ์
Re-ordering Words, เป็นการฝึกเขียนโดยเรียบเรียงคำที่กำหนดให้ เป็นประโยค ผู้เรียนได้ฝึกการใช้คำในประโยคอย่างถูกต้องตามหลักไวยากรณ์ และเรียนรู้ความหมายของประโยคไปพร้อมกัน
Changing forms of Certain words เป็นการฝึกเขียนโดยเปลี่ยนแปลงคำที่กำหนดให้ในประโยค ให้เป็นรูปพจน์ หรือรูปกาล ต่างๆ หรือ รูปประโยคคำถาม ประโยคปฏิเสธ ฯลฯ ผู้เรียนได้ฝึกการเปลี่ยนรูปแบบของคำได้อย่างสอดคล้องกับชนิดและหน้าที่ของ คำในประโยค
Substitution Tables เป็นการฝึกเขียนโดยเลือกคำที่กำหนดให้ในตาราง มาเขียนเป็นประโยคตามโครงสร้างที่กำหนด ผู้เรียนได้ฝึกการเลือกใช้คำที่หลากหลายในโครงสร้างประโยคเดียวกัน และได้ฝึกทำความเข้าใจในความหมายของคำ หรือประโยคด้วย
1.2 การเขียนแบบกึ่งควบคุม (Less – Controlled Writing) เป็นแบบฝึกเขียนที่มีการควบคุมน้อยลง และผู้เรียนมีอิสระในการเขียนมากขึ้น การฝึกการเขียนในลักษณะนี้ ครูจะกำหนดเค้าโครงหรือรูปแบบ แล้วให้ผู้เรียนเขียนต่อเติมส่วนที่ขาดหายไปให้สมบูรณ์ วิธีการนี้ ช่วยให้ผู้เรียนพัฒนาทักษะความสามารถในการเขียนได้มากขึ้น อันจะนำไปสู่การเขียนอย่างอิสระได้ในโอกาสต่อไป กิจกรรมฝึกการเขียนแบบกึ่งอิสระ เช่น
Sentence Combining เป็นการฝึกเขียนโดยเชื่อมประโยค 2 ประโยคเข้าด้วยกัน ด้วยคำขยาย หรือ คำเชื่อมประโยค ผู้เรียนได้ฝึกการเขียนเรียบเรียงประโยคโดยใช้คำขยาย หรือคำเชื่อมประโยค ในตำแหน่งที่ถูกต้อง
Describing People เป็นการฝึกการเขียนบรรยาย คน สัตว์ สิ่งของ สถานที่ โดยใช้คำคุณศัพท์แสดงคุณลักษณะของสิ่งที่กำหนดให้ ผู้เรียนได้ฝึกการใช้คำคุณศัพท์ขยายคำนามได้อย่างสอดคล้อง และตรงตามตำแหน่งที่ควรจะเป็น
Questions and Answers Composition เป็นการฝึกการเขียนเรื่องราว ภายหลังจากการฝึกถามตอบปากเปล่าแล้ว โดยอาจให้จับคู่แล้วสลับกันถามตอบปากเปล่าเกี่ยวกับเรื่องราวที่กำหนดให้ แต่ละคนจดบันทึกคำตอบของตนเองไว้ หลังจากนั้น จึงให้เขียนเรียบเรียงเป็นเรื่องราว 1 ย่อหน้า ผู้เรียนได้ฝึกการเขียนเรื่องราวต่อเนื่องกัน โดยมีคำถามเป็นสื่อนำความคิด หรือเป็นสื่อในการค้นหาคำตอบ ผู้เรียนจะได้มีข้อมูลเป็นรายข้อที่สามารถนำมาเรียบเรียงต่อเนื่องกันไปได้ อย่างน้อย 1 เรื่อง
Parallel Writing เป็นการฝึกการเขียนเรื่องราวเทียบเคียงกับเรื่องที่อ่าน โดยเขียนจากข้อมูล หรือ ประเด็นสำคัญที่กำหนดให้ ซึ่งมีลักษณะเทียบเคียงกับความหมายและโครงสร้างประโยค ของเรื่องที่อ่าน เมื่อผู้เรียนได้อ่านเรื่องและศึกษารูปแบบการเขียนเรียบเรียงเรื่องนั้นแล้ว ผู้เรียนสามารถนำข้อมูลหรือประเด็นที่กำหนดให้มาเขียนเลียนแบบ หรือ เทียบเคียงกับเรื่องที่อ่านได้
Dictation เป็นการฝึกเขียนตามคำบอก ซึ่งเป็นกิจกรรมที่วัดความรู้ ความสามารถของผู้เรียนในหลายๆด้าน เช่น การสะกดคำ ความเข้าใจด้านโครงสร้างประโยค ไวยากรณ์ รวมถึงความหมายของคำ ประโยค หรือ ข้อความที่เขียน
1.3 การเขียนแบบอิสระ ( Free Writing) เป็นแบบฝึกเขียนที่ไม่มีการควบคุมแต่อย่างใด ผู้เรียนมีอิสระเสรีในการเขียน เปิดโอกาสให้ผู้เรียนได้แสดงความคิด จินตนาการอย่างกว้างขวาง การเขียนในลักษณะนี้ ครูจะกำหนดเพียงหัวข้อเรื่อง หรือ สถานการณ์ แล้วให้ผู้เรียนเขียนเรื่องราวตามความคิดของตนเอง วิธีการนี้ ช่วยให้ผู้เรียนพัฒนาทักษะความสามารถในการเขียนได้เต็มที่ ข้อจำกัดของการเขียนลักษณะนี้ คือ ผู้เรียนมีข้อมูลที่เป็นคลังคำ โครงสร้างประโยค กระสวนไวยากรณ์เป็นองค์ความรู้อยู่ค่อนข้างน้อย ส่งผลให้การเขียนอย่างอิสระนี้ ไม่ประสบผลสำเร็จเท่าที่ควร
Sample Lesson Plan Writing Skill
https://drive.google.com/open?id=0B1ky2-5It_2cR2xVSVBHbzZZNGc&authuser=0